Mostrando entradas con la etiqueta MUXIA. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta MUXIA. Mostrar todas las entradas

MUXIA

PANORAMICA DE MUXIA


O termo municipal de Muxía ocupa o lado sur da ría de Camariñas. Neste concello atopase cabo Touriñán, que é, xunto con Fisterra, a terra máis occidental de Galicia. Cara o interior limita cos municipios de Cee e Dumbría ao sur, e Vimianzo ao este.
Conta con 6200 habitantes que se reparten en 102 nucleos de poboacion ao largo dos seu 121 qm cuadrados

Muxía é típicamente costeira, ainda que nas suas aldeas hai unha gran riquza agricola en gandeira, e estendéndose dende o río Grande de Ponte do Porto ata o río Castro. Mariñeira por excelencia, destacan entre a súas capturas o besugo, a pescada, o congro e distintas especies de marisco, destacando os percebes. Pero tamén cumpre unha función comercial e de servizos importante, sobresaíndo a arte do encaixe.
CASTELLANO
El término municipal de Muxía ocupa el lado sur de la ría de Camariñas. En este ayuntamiento encontrara cabo Touriñán, que es, junto con Fisterra, la tierra más occidental de Galicia. Cara el interior limita con los municipios de Cee y Dumbría al sur, y Vimianzo al este.
Cuenta con 6200 habitantes que se reparten en 102 nucleos de poboacion al ancho de su 121 qm cuadrados

Muxía es típicamente costera, aunque en sus aldeas hay una gran riqueza ganadera y agricola, extendiéndose desde el río Grande de Ponte do Porto hasta el río Castro. Marinera por excelencia, destacan entre sus capturas el besugo, la merluza, el congrio y distintas especies de marisco, destacando los percebes. Pero también cumple una función comercial y de servicios importante, sobresaliendo la arte del encaje.

SANTUARIO DA VIRXE DA BARCA



A Romaría da Barca de Muxía é un antiga celebración de culto (a súa antigüidade vai unida á data de fundación da primeira capela cara ao século XI ou XII) que segue aínda nos nosos días congregando a unha cantidade inxente de fregueses vindos de todss partes de Galicia e ata de fóra que acoden ao Santuario da Barca a abalar a Pedra de Abalar e pasar por baixo da Pedra dúas Cadrís, das cales pénsase que teñen propiedades curativas e que chaman á solidariedad da xente. Pero ao mesmo tempo foise creando unha festa paralela á celebración relixiosa, converténdose a Romaría da Barca na máis importante da Costa da Morte e en punto de encontro dos xóvenes que chegan a miles a Muxía o sábado pola noite para estar ata o amencer bailando e gozando dun ambiente único e cheo de alegría. Por iso pódense ver todos os anos escenas moi curiosas, ao mesturarse a xente que regresa da festa e a xente que vai aos actos litúrxicos do Santuario. A Romaría da Barca celébrase o segundo domingo de Setiembre, excepto cando este segundo domingo é o día oito, que entón pasa ao seguinte, isto é, ao quince; por iso existe o seguinte devandito: "A Romaría dá Barca non baixa do nove nen sobe do quince" (referíndose ao domingo da Barca).

Catellano
La Romería de la Barca de Muxía es un antigua celebración de culto (su antigüedad va unida a la fecha de fundación de la primera capilla hacia el siglo XI o XII) que sigue todavía en nuestros días congregando a unha cantidad ingente de feligreses venidos de todss partes de Galicia e incluso de fuera que acuden al Santuario de la Barca a abalar la Piedra de Abalar y pasar por debajo de la Piedra dos Cadrís, de las cuales se piensa que tienen propiedades curativas e que llaman a la solidariedad de la gente.
Pero al mismo tiempo se fue creando una festa paralela a la celebración religiosa, convirtiéndose la Romería de la Barca en la más importante de A Costa da Morte y en punto de encuentro de los xóvenes que llegan a miles a Muxía el sábado por la noche para estar hasta el amanecer bailando y disfrutando de un ambiente único y lleno de alegría. Por eso se pueden ver todos los años escenas muy curiosas, al mezclarse la gente que regresa de la fiesta y la gente que va a los actos litúrgicos del Santuario.La Romería de la Barca se celebra el segundo domingo de Setiembre, excepto cuando este segundo domingo es el día ocho, que entonces pasa al siguiente, esto es, al quince; por eso existe el siguiente dicho: "A Romaría da Barca non baixa do nove nen sobe do quince" (refiriéndose al domingo de la Barca).

MORAIME





A igrexa de San Xiao de Moraime é un edificio románico do século XII, de planta basilical con tres naves e tres ábsides.
Preto da igrexa, frente a parte sur da fachada vemos un edificio, construído a mediados do século XVIII, que sustituiu ó primitivo mosteiro e que máis tarde se convertiría en casa rectoral.
Durante o ano 1972 fixéronse unhas excavacións na leira que hai na parte sur da igrexa, baixo a dirección de D. Manuel Chamoso Lamas, nas que se atoparon restos de construccións e diversos materiais antigos, algúns deles atribuídos á época romana, e grande cantidade de enterramentos.
Na parte norte da igrexa está o campo cercado por un muro de pedra e presidido por un cruceiro, onde se celebran as festas patronais da parroquia. A rentes do muro sur deste campo pasaba o Camiño Real que se dirixía cara Muxía.
Más info


La iglesia de San Xiao de Moraime es un edificio románico del siglo XII, de planta basilical con tres naves y tres ábsides.
Cerca de la iglesia, frente a la parte sur de la fachada vemos un edificio, construido a mediados del siglo XVIII, que sustituyó al primitivo monasterio y que más tarde se convertiría en casa rectoral.

Durante el año 1972 se hicieron unas excavaciones en la pradera que hay en la parte sur de la iglesia, bajo la dirección de D. Manuel Chamoso Lamas, en las que se encontraron restos de construcciones y diversos materiales antiguos, algunos de ellos atribuidos a la época romana, y gran cantidad de enterramientos.

En la parte norte de la iglesia está el campo cercado por un muro de piedra y presidido por un crucero, donde se celebran las fiestas patronales de la parroquia. Al lado del muro sur de este campo pasaba el Camino Real que se dirigía hacia Muxía.
Más info


Ver mapa más grande



Despois do ocaso o faro Touriñán ofrecenos esta fermosa vista

Despues del ocaso el faro Touriñán ofrecenos esta hermosa vista

SOLPOR EN TOURIÑAN II / ANOCHECER EN TOURIÑAN II

SOLPOR EN TOURIÑAN II

As linternas do faro de Touriñan nun vermello solpor.

Las linternas del faro Touriñan en un rojo anochecer

SOLPOR NO FARO DE TOURIÑAN I / ATARDECER EN EL FARO DE TOURIÑAN I

SOLPOR EN TOURIÑAN I

Ainda que os solpores da Costa da Morte máis famosos son os que se ven dende o faro Fisterra, en case calqueira punto da nosa costa podemos disfrutar de este espectáculo. No faro de Touriñan podemos saborear este belo acontecimento sin envidiar nada aos do faro Fisterra, e cunha maior tranquilidade dada a menor afluencia de público.

Aunque los atardeceres más famosos de A Costa da Morte don los del faro de Fisterra, en casi cualquier punto de nuestra costa podemos disfrutar de este espectaculo. En el faro Touriñan podemos saborear este bello acontecimiento sin envidiar nada a los del faro Fisterra, y con una mayor tranquilidad, dada la menor afluencia de público

O FARO TOURIÑAN E A LENDA DE BUXERAN

Faro de Touriñan, é o punto máis o Oeste de España, ainda que non ca peninsula, este honor recae no Cabo Rocha preto de Lisboa. Este é un lugar cheo de naufraxios e lendas . Unha de elas e a da furna de Buxeran, unha furna que esta situada preto de este faro. Cerca de a praia de Arnela (Muxía), e di así:

Na Cima dun castro no lugar de Castelos existía un castelo pertencente un aguerrido cabaleiro, o cal tiña unha filla moi fermosa chamada frolinda. Nunha das suas largar ausencias para ir loitar cos enemigos da fé, achegouse o castelo un xoven e hermoso trobeiro chamado Buxeran. Frolinda e Buxeran quedaron namorados.Ao regreso do pai, enterado este dos amoríos da sua filla, expulsa o xuglar do castelo e encerra a frolinda nun apartado aposento. Isto non fai máis que acrecentar o enamoramento dos mozos, e Buxeran cantaba todalas noites hermosas cancions a sua amada. Encabuxado o pai ordeou os seus criados matar a Buxeran tirandóo dende o alto dun acantilado. Tola Frolinda o enterarse do tráxico desenlace, camiña descalza día e noite polo acantilado chamando do seu namorado:
-¿Onde estas Buxeran?
Dende o máis profundo do mar chegan os sonidos das cantigas do trobeiro. De pronto unha enorme ola de fermosa espuma, toma a forma de Buxeran e abraza a sua amada levandoa para sempre.
Durante moitos anos foron moitos os mariñeiros que decian escoitar as cancions de Buxeran o pasar pola furna.

El faro de Touriñan es el el punto situado más al Oeste de la España peninsular, aunque no de la peninsula, este honor recae en el cabo Rocha, cerca de Lisboa. Touriñan es un lugar lleno de naufragios y leyendas. Una de ellas es la leyenda de la furna de Buxeran, una furna situada cerca de este faro. Cerca de la playa de Arnela (Muxía), y dice así:
En lo alto de un castro en el lugar de Castelos, existía un castillo perteneciente a un aguerrido caballero, el cual tenía una hija muy hermosa llamada Frolinda. En una de sus largas ausencias para ir a luchar contra los enemigos de la fé, se acerco por el castillo un joven y hermoso trobador llamado Buxeran. Frolinda y Buxeran quedaron prendados el uno del otro. Al regreso del padre, enterado de los amoríos de su hija, expulsó al juglar del castillo y encierra a Frolinda en un apartado aposento. Esto no hace más que hacer crecer el amor entre ambos, y Buxeran cantaba todas las noches bellas canciones para su amada. Enloquecido el padre ordena a sus criados dar muerte a Buxeran tirandolo por los acantilados. Enloquecida Frolinda al enterarse del trágico fin de su amada, camina día y noche por los acantilados gritando por su amado:
- ¿Onde estás Buxeran?
Desde los más hondo del mar, llegaban los ecos de las canciones del trobador. De pronto una ola de sutil y suave espuma trepo por los acantilados tomando la forma de Buxeran y abrazando entre sus brazos a Frolinda y la lleva con el para siempre.
Durante muchos años fueron muchos los marineros que decian escuchar las canciones de Buxeran cuando pasaban cerca de esa furna.
Pulsa no link para chegar a Touriñan.

CALDEIRAS DO RÍO CASTRO

As caldeiras do río Castro son un magnifico lugar para darse un chapuzon nas cada vez máis calidas tardes de verán.
Estou intentando añadir mapas no blog para indicar como chegar a alguns de estes sitios pero todavía non o conseguín, asi que si alguen sabe como facelo a ver si o conta, si non terei que dar eu as indicacions de como chegar.

As caldeiras do río Castro son un magnifico lugar para darse un chapuzon en las cada vez más cálidas tardes de verano.
Estoy intentando añadir mapas al blog para indicar como llegar a algunos de estos sitios pero todavía no he sido capaz, asi que sí alguien sabe como hacerlo que me lo explique, si no tendre que dar yo las indicaciones de como llegar

SEGUIMOS

Esta imaxe era a seguinte que ia a subir ao meu anterior blog (pauct79.foted.com) antes de que un@ pirata informatico reventase o servidor onde estaba meu blog e outros moitos. Asique intentarei ir subindo imaxes de antes con imaxes novas. Esta esta sacada en Muxia.

Esta imagen era la siguiente que iba a subir a mi anterior blog (pauct79.foted.com) antes de que un@ pirata informatico reventase el servidor donde estaba mi blog y otros muchos. Asique intentare ir subiendo imagenes de antes con imagenes nuevas. Esta es de Muxia