SANTUARIO DA VIRXE DA BARCA



A Romaría da Barca de Muxía é un antiga celebración de culto (a súa antigüidade vai unida á data de fundación da primeira capela cara ao século XI ou XII) que segue aínda nos nosos días congregando a unha cantidade inxente de fregueses vindos de todss partes de Galicia e ata de fóra que acoden ao Santuario da Barca a abalar a Pedra de Abalar e pasar por baixo da Pedra dúas Cadrís, das cales pénsase que teñen propiedades curativas e que chaman á solidariedad da xente. Pero ao mesmo tempo foise creando unha festa paralela á celebración relixiosa, converténdose a Romaría da Barca na máis importante da Costa da Morte e en punto de encontro dos xóvenes que chegan a miles a Muxía o sábado pola noite para estar ata o amencer bailando e gozando dun ambiente único e cheo de alegría. Por iso pódense ver todos os anos escenas moi curiosas, ao mesturarse a xente que regresa da festa e a xente que vai aos actos litúrxicos do Santuario. A Romaría da Barca celébrase o segundo domingo de Setiembre, excepto cando este segundo domingo é o día oito, que entón pasa ao seguinte, isto é, ao quince; por iso existe o seguinte devandito: "A Romaría dá Barca non baixa do nove nen sobe do quince" (referíndose ao domingo da Barca).

Catellano
La Romería de la Barca de Muxía es un antigua celebración de culto (su antigüedad va unida a la fecha de fundación de la primera capilla hacia el siglo XI o XII) que sigue todavía en nuestros días congregando a unha cantidad ingente de feligreses venidos de todss partes de Galicia e incluso de fuera que acuden al Santuario de la Barca a abalar la Piedra de Abalar y pasar por debajo de la Piedra dos Cadrís, de las cuales se piensa que tienen propiedades curativas e que llaman a la solidariedad de la gente.
Pero al mismo tiempo se fue creando una festa paralela a la celebración religiosa, convirtiéndose la Romería de la Barca en la más importante de A Costa da Morte y en punto de encuentro de los xóvenes que llegan a miles a Muxía el sábado por la noche para estar hasta el amanecer bailando y disfrutando de un ambiente único y lleno de alegría. Por eso se pueden ver todos los años escenas muy curiosas, al mezclarse la gente que regresa de la fiesta y la gente que va a los actos litúrgicos del Santuario.La Romería de la Barca se celebra el segundo domingo de Setiembre, excepto cuando este segundo domingo es el día ocho, que entonces pasa al siguiente, esto es, al quince; por eso existe el siguiente dicho: "A Romaría da Barca non baixa do nove nen sobe do quince" (refiriéndose al domingo de la Barca).

MUIÑOD DE TOBA / MOLINOD DE TOBA

MUIÑOS DE TOBA

Despois de moitos anos abandonados, este conxunto etnografico de muiños de auga aos que antigamente acudía a xente das aldeas e vilas próximas a moer o gran, foi restaurado en convertido nunha area de lecer. Todolos anos no día 16 de xuño enchese de romeiros que acuden a celebras a romería de San Adrian. Este espazo natural encontrase a escasos dous quilometros da vila de Cee, collendo a estrada hacia Coruña. Nada máis sair da vila temos un cruce a man esquerda que nos leva hacia Toba.

CASTELLANO
Despues de muchos años abandonados, este conjunto etnográfico de molinos de agua a los que antiguamente acudía gente de las aldeas y pueblos cercanos a moler el grano, ha sido restaurado y convertido en una area de descanso. Todos los años el día 16 de junio se llena de romeros que acuden a celebrar la tradicional romería de San Adrian de Toba. Este espacio natural se encuentra a escasos dos kilometros del centro de la villa de Cee, cogiendo la carretera hacia A Coruña. Nada más salir de la villa tenemos un cruce a mano izquierda que nos lleva hacia el lugar de Toba.

CASTELO DO CARDENAL / CASTILLO DEL CARDENAL


O Castelo do Cardenal está situado no concello de Corcubión. E unha fortaleza construida no ano 1741 por mandato de Felipe VI e xunto co Castelo do Principe situado na parroquia ceense de A Ameixenda. defendían a ría de Corcubión. Conta a lenda que entre castelos existia unha cadea que era estirada en caso de que os barcos enemigos quisexen pasar. O castelo estaba dotado con doce cañóns e tiña capacidade para 96 persoas.
Na actualidade e de propiedade privada e fai as funcións de vivenda; ainda que os seus donos teñen en mente facer un hotel de luxo nel.
Chegar ata o castelo é bastante doado; na saida de Corcubión cara a Fisterra a altura do cementerio collemos o cruce a man esquerda e seguindo esa estrada, en menos de un quilometro chegamos a el.
CASTELLANO
El Castillo del Cardenal está situado en el ayuntamiento de Corcubión. Es una fortalez construida
en el año 1741 por mandato de Felipe VI, y junto con el Castillo del Principe situado en la parroquia ceense de A Ameixenda, defendían la ría de Corcubión. Cuenta una leyenda que entre los dos castillos existía una cadena que era estirada en caso de que los barcos enemigos quisieran pasar. El castillo estaba dotado con 12 cañones y tenia capacidad para 96 personas.
En la actualidad es de propiedad privada e hace las funciones de vivienda, aunque sus dueños tienen en mente hacer un hotel de lujo en el.
Llegar al castillo es bastante fácil; en la salida de Corcubión dirección Fisterra a la altura del cementerio cogemos un cruce a mano izquierda, y siguiendo esa carretera estaremos allí en menos de un kilometro.

CASA CONSISTORIAL DE ZAS



Está situado na zona central da Costa da Morte e linda cos municipios de Cabana de Bergantiños ao norte; Coristanco e Santa Comba ao leste; Mazaricos ao sur e Vimianzo e Laxe ao oeste.

É un territorio de forma moi alongada na dirección norte-sur, onde destaca a altura do Pico de Meda.
Conta cun total de 16 parroquias, as do norte situadas ao longo do río Grande, e as do sur, situadas ao lado do Xallas.
Conta con tres núcleos urbanos destacados, que son Baio, Zas e Brandomil.
Este concello ten unha notable riqueza megalítica tanto pola abundancia das súas mámoas e antas coma pola importancia dalgunha delas. Tumbas feitas con pedras xigantescas polos nosos antepasados hai 5000 anos. A anta máis coñecida é a Arca da Piosa, en Muíño, en bo estado de conservación e ben estudada.
Polo que respecta á cultura dos castros destaca o recinto de Santo Adrián de Castro, que presenta as formas típicas dun castro no cume dun outeiro.
Así mesmo, a romanización foi tardía, pero bastante intensa. Brandomil, no extremo meridional do municipio foi sen dúbida o asentamento romano máis importante: no curso do Xallas existe un castro romanizado, unha ponte medieval e restos dunha antiga calzada. No Corpus de inscricións romanas de Galicia, Brandomil ocupa un lugar destacado, pois no seu chan atopáronse pedras con letras gravadas. Para os especialistas, os testemuños epigráficos de Brandomil fan supoñer a existencia dun núcleo de poboación procedente de fóra da "Gallaecia" romana. Todas as inscricións son posteriores ao século II despois de Cristo.
Neste municipio hai abundantes nomes xermánicos e tense dito que a propia capital debera grafarse "Sas", posto que o nome ten a súa orixe na forma "Salas", procedente do xermánico "sal". A forma actual sería, pois, unha ultracorreción do seseo. Os asentamentos xermánicos foron particularmente importantes na zona, deixando a súa marca en nomes de lugar tan evocadores como Gomariz, Gontalde ou Vilar Ramilo.
O principal monumento da época medieval é, sen dúbida, a magnífica ponte de Brandomil, seguramente construída sobre bases romanas.
Imformacion extraida de: concellodezas.org

CASTELLANO

Está situado en la zona central de la Costa da Morte y linda con los municipios de Cabana de Bergantiños al norte; Coristanco y Santa Comba al este; Mazaricanos al sur y Vimianzo y Laxe al oeste.

ES un territorio de forma muy alongada en la dirección norte-sur, donde destaca la altura del Pico de Meda.
Cuenta con un total de 16 parroquias, las del norte situadas al largo del río Grande, y las del sur, situadas del lado del Xallas.
Cuenta con tres núcleos urbanos destacados, que son Baio, Zas y Brandomil.
Este ayuntamiento tiene una notable riqueza megalítica tanto por la abundancia de sus mámoas y antas como por la importancia de alguna de ellas. Tumbas hechas con piedras gigantescas los pones nuestros antepasados hay 5000 años. La anta más conocida es el arca de la Piosa, en Molino, en bueno estado de conservación y bien estudiada.
Por lo que respeta a la cultura de los castros destaca el recinto de Santo Adrián de Castro, que presenta las formas típicas de un castro en la cumbre de una colina.
Asimismo, la romanización fue tardía, pero bastante intensa. Brandomil, en el extremo meridional del municipio fue sin duda el asentamiento romano más importante: en el curso del Xallas existe un castro romanizado, un puente medieval y restos de una antigua calzada. En el Corpus de inscripciones romanas de Galicia, Brandomil ocupa un lugar destacado, pues en su suelo se encontraron piedras con letras grabadas. Para los especialistas, los testimonios epigráficos de Brandomil fan suponer la existencia de un núcleo de población procedente de fuera de la "Gallaecia" romana. Todas las inscripciones son posteriores al siglo II después de Cristo.
En este municipio hay abundantes nombres xermánicos y tense dicho que la propia capital había debido grafarse "Sanas", puesto que el nombre tiene su origen en la forma "Salas", procedente del xermánico "sal". La forma actual sería, pues, una ultracorreción del seseo. Los asentamientos xermánicos fueron particularmente importantes en la zona, dejando su marca en nombres de lugar tan evocadores como Gomariz, Gontalde o Vilar Ramilo.
El principal monumento de la época medieval es, sin duda, la magnífica ponte de Brandomil, seguramente construida sobre bases romanas.

Informacion extraida de la pagina del ayuntamiento de Zas